اس ام اس دلتنگی-سری دوم
از قدیما گفتن کوه هرگز به کوه نمیرسه دل بسوزون ولی بدون آدم به آدم میرسه
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دیگه بی تو نمی میرم...
توئم با بی کسیت سر کن
تو حقت بدتر از اینه که دل تنگم بمونی...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گفتمش دل می خری؟ پرسید چند؟ گفتمش دل مال تو تنها بخند! خنده کرد و دل زدستانم ربود. تا به خود بازآمدم، او رفته بود! دل زدستش روی خاک افتاده بود! جای پایش روی دل جامانده بود...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خودت رفتی ولی عشقت نرفته... من عاشق تر شدم هفته به هفته
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
از تو دلگیرم...از عاشقی سیرم...درسته بی تو میمیرم...ولی ایندفعه میرم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چو کس با زبان دلم آشنا نیست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
که از یاد یاران فراموش باشم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
حیف این چشمهام که برای چون توی بی ارزشی اشک ریخت!
و چه ساده دلم که هنوزم دوست داره
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
از دست رفیقان عقرب صفت دوستی با مار كبری آرزوست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کسی چه می داند شاید، این قدر همدیگر را دوست نمی داشتیم اگر از دور به تماشای روح هم نمی نشستیم . کسی چه می داند اگر آسمان ما را جدا نمی کرد شاید، این قدر به هم نزدیک نبودیم
================
وقتی كه می رفتی، بهار بود
تابستان كه نیامدی، پاییز شد
پاییز كه برنگشتی، پاییز ماند
زمستان كه نیایی، پاییز می ماند
تو را به دل پاییزی ات
فصلها را
به هم نریز
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو صادقانه گفتی در خانه قلبت هیچ جایی برای من نیست
من بر قلب سنگی ات بوسه می زنم که با من صادق بود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مطمئن باش ، برو ...
ضربه ات كاری بود ، دل من سخت شكست ...
و چه زشت به من و سادگیم خندیدی
به من و عشقی پاك ، كه پر از یاد تو بود ...
و به این قلب یتیم
كه خیالم می گفت تا ابد مال تو بود ...
تو برو تا راحت تر
تكه های دل خود را آرام سر هم بند زنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دل كه رنجید از كسی خرسند كردن مشكل است
شیشه بشكسته را پیوند كردن مشكل است
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خیلی ها نفرین میکنن ... تلافی میکنن... اما نه ... نفرین من ...
الهی اونی که دوستش داری تنهات نذاره ...
تلافی من .... میرم تا به اون برسی ...
سره راهت نباشم ... راستی ... قد من
دوست داره ...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
یك روز فكر میكردم اگر او را با غریبه ای ببینم شهر را به اتش میكشم اما امروز برای دیدنش حاضر نیستم حتی كبریتی روشن كنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلم را مبتلایت کرده بودم
خودم را خاک پایت کرده بودم
ندانستم که بی مهری وگرنه
همان اول رهایت کرده بودم !
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به تو سپرده بودمش ، با هزار و یک امید ....
وحالا برای هزار و یکمین بار
دلم را می برم تا شکستگی اش را گچ بگیرند !!!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گاهی شکستن دلی کمتر از آدم کشی نیست .
چند روزیست که این دل میشکند.
اه....
تو همیشه میشکنی و من همیشه فراموش میکنم مگر تو انها را زنده کنی.
اما نمیدانم چرا این دفه نمیتوان فراموش کنم.
شاید دگر از قلبم،تکیه نباشد برای محبت و فراموشی آن.
==================
دل ز دستم رفت و جان هم بی دل و جان چون كنم
سرّ عشقت آشكارا گشت پنهان چون كنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هر که خوبی کرد زجرش میدهند
هر که زشتی کرد اجرش میدهند
باستان کاران تبانی کرده اند
عشق را هم باستانی کرده اند
هرچه انسانها طلایی تر شدند
عشق ها هم مومیایی تر شدند
اندک اندک عشق بازان کم شدن
نسلی از بیگانگان آدم شدند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
طرحی ز موج بر دل مردابیم بکش.......
امشب دلم بهانه دریا گرفته است...!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دیگر دلم از سنگ حوادث نهراسد/ این كاسه صد بسط به كرات شكسته است
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نخواهم کشت دل را ، از چه باید بگذرم از تو ؟
سراسر باده ی عشقم ، سراپا ساغرم از تو
شهامت می کنم اما ، نه در ترکت عزیز دل
نمی گردددمی حتی ، جدایی باورم از تو
منم از سر گذشته آب تر ، در غرق این اقرار
به زخم عشق خون گشته تمام پیکرم از تو
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو با اغیار پیش چشم من می در سبو کردی
من از بیم شماتت گریه پنهان در گلو کردم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش هرگز در محبت شک نبود
تک سوارمهربانی تک نبود
کاش بر لوحی که بر جان دل است
واژه ی تلخ خیانت حک نبود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مهم نیست که او مال تو باشد... اگر می دانی در این جهان کسی هست که با دیدنش رنگ رخسارت تغییر می کند و صدای قلبت آبرویت را به تاراج میبرد مهم نیست که او مال تو باشد مهم این است؛ که فقط باشد زندگی کند لذّت ببرد و نفس بکشد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خیسم ز گریه......تنهاترم نکن
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت
زیر باران غزلی خواند ، دلش تر شد و رفت
چه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
آنقدر غرق جنون بود که پر پر شد و رفت
روز میلاد ، همان روز که عاشق شده بود
مرگ با لحظه ی میلاد برابر شد و رفت
او کسی بود که از غرق شدن می ترسید
عاقبت روی تن ابر شناور شد و رفت
هر غروب از دل خورشید گذر خواهد کرد
دختری ساده که یک روز کبوتر شد و رفت
====================
مرا هم یاد کن آن شب که من در زیر خاک سرد تنهایم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
برنگرد،
که بر نمی گردی تو هیچوقت
نمی خواهمم داشته باشمت،نترس
فقط بیا
در خزان خواسته هام
کمی قدم بزن
تا ببینمت
دلم برای راه رفتنت تنگ شده است...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
امشب تمام حوصله ام را
در یک کلام کوچک
از تو
خلاصه کردم
ای کاش می شد
یک بار
تنها همین یک بار
تکرار می شد!
تکرار
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وقتی دل تنها کالائیست که خدا شکسته ی آن را می خرد
پس چرا من به دست کسی که دلم را شکست بوسه نزنم؟!
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
رفتی دلم شكستی این دل شكسته بهتر پوسیده رشته ی عشق از هم گسسته بهتر
من انتقــام دل را هرگــــــز نگیـــــرم از تو این رفتــه راه ناحــق در خون نشستــــه بهتر
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش گل بودی تا به تلافی همه ی بدیهایت تو را پرپر میکردم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چند روز پیش نشستم خلوتمو کشیدم... دیدم تو خلوته من دیگه جایی نداری...
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
شب شرابی خوردم و مستی مرا در بر گرفت , دوریت آمد به یادم , هستیم آتش گرفت.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
قلب من تقدیم به کسی که هر از گاهی یادی از دل خسته ما می کند.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ما كه همسایه اشكیم ولى با دل تنگ ..... گر لبى خنده كند یاد شما مى افتیم .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلم شكسته تر از شیشه های شهر شماست
شكسته باد آن كه دلش این چنین می خواست....
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
شانه هایم زیر بار غم شکست
شاخه های سبز امیدم شکست
عشق ما در شیشه فرهاد بود
عشق شیرین ریشه اش در باد بود
هیچ کس حرف صداقت را نزد
هیچ کس دل را بر این دریا نزد
یک نفر امروز در چشمم شکست
یک نفر بار سفر بست و گسست
یک نفر با خاطراتم دور شد
یک نفر با قصه ها محشور شد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در این بازار نامردی به دنبال چه می گردی؟ .....
نمی یابی نشان هرگز تو از عشق و جوانمردی ......
برو بگذر از این بازار ، از این مستی و طنازی .....
اگر چون کوه هم باشی در این دنیا تو می بازی
==================
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین / قلب را ساختی ز عشقش سرشارترین
آن که میگفت منم بهر تو غمخوار ترین / چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم / مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم . . .
غم دریا دلان را با که گوییم / کجا غمخوار دریا دل بجوییم
دلم دریای خون شد در غم دوست / چگونه دل از این دریا بشوییم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هیچکس ویرانی ام را حس نکرد / وسعت تنهایی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من / گریه پنهانی ام را حس نکرد
آنکه با آغاز من مانوس بود / لحظه پایانیم را حس نکرد . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
میرم تا در غبار غم فراموشت کنم / سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هرکه عاشق شد جفا بسیار میباید کشید / بهر یک گل منت از صد خار میباید کشید
من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل / بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هرچه منتظر ماندم
کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنها تر از همیشه به خانه برگشتم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هیچگاه ویترینی نداشته ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم
در قامت یک فروشنده دوره گرد عاشق تو شدم
از این روست که تمام خیابان های شهر
عشق مرا میشناسند . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مرا بخوان امشب که سودای تو را دارم / در این رهسپار زندگی نیاز مبهمی دارم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی
وای از اون روزی که خودش بشه درد دلت . . .
===================
دل هیچکس نمیسوزد به حال غمناکم / مگر سوزد همان شمعی که میسوزد سر خاکم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
غم دریا دلان را با که گوییم / کجا غمخوار دریا دل بجوییم
دلم دریای خون شد در غم دوست / چگونه دل از این دریا بشوییم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هیچکس ویرانی ام را حس نکرد / وسعت تنهایی ام را حس نکرد
در میان خنده های تلخ من / گریه پنهانی ام را حس نکرد
آنکه با آغاز من مانوس بود / لحظه پایانیم را حس نکرد . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
میرم تا در غبار غم فراموشت کنم / سر در آغوش پشیمانی گذارم تا تو را
ای امید آتشین با گریه خاموشت کنم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هرکه عاشق شد جفا بسیار میباید کشید / بهر یک گل منت از صد خار میباید کشید
من به مرگم راضی ام اما نمی آید اجل / بخت بد بین ، از اجل هم ناز میباید کشید . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هرچه منتظر ماندم
کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنها تر از همیشه به خانه برگشتم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هیچگاه ویترینی نداشته ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم
در قامت یک فروشنده دوره گرد عاشق تو شدم
از این روست که تمام خیابان های شهر
عشق مرا میشناسند . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مرا بخوان امشب که سودای تو را دارم / در این رهسپار زندگی نیاز مبهمی دارم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی
وای از اون روزی که خودش بشه درد دلت . . .
======================
خانه دل جای هر بیگانه نیست / کوی مجنون جای هر دیوانه نیست
قلب مجنون به لیلی خوشتر است / غیر لیلی لایق این خانه نیست . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای دلم زهر جدایی را بخور/ چوب عمری بی وفایی را بخور
ای دلم دیدی که ماتت کرد و رفت / خنده دای برا خاطراتت کرد و رفت
من که گفتم این بهار افسردنی است / من که گفتم این پرستو رفتنی است
آه عجب کاری بدستم داد دل / هم شکست و هم شکستم داد دل . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
صدای شکستن فلبم را نشنیدی چون غرورت بیداد میکرد
اشک هایم را ندیدی ، چون محو تماشای باران بودی
ولی امیدوارم آنقدر در آینه مجذوب نشده باشی که حداقل
زشتی دیو خود خواهیت را ببینی
باشد که با دیگران چنان نکنی که با من کردی . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در درون ذهن من هرگز نمیمیرد کسی / مرگ احساس مرا ماتم نمیگیرد کسی
رفته ام من سال ها از خاطرات این و آن / یک سراغ ساده هم از من نمیگیرد کسی . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با منت و خواری پی شبنم نمیگردم . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای اشک ، آهسته بسوز که غم زیاد است
ای شمع ، آهسته بسوز که شب دراز است . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای کاش دلم پنجره ای دیگر داشت / ای کاش خدا فقط شقایق می کاشت
ای کاش یکی می آمد و غم ها را / از قلب اهالی زمین بر میداشت . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
خوشحالم که بردم ، چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت
خوشحالم که باختی ، چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین / قلب را ساختی ز عشقش سرشارترین
آن که میگفت منم بهر تو غمخوار ترین / چه دل آزار ترین شد ، چه دل آزار ترین . . .
=================
قصه تلخ جدایی نشود باور من
شاید این است که هر صبح بخواهم ز نسیم
تا بریم خبر آرد ز تو ای خوبترین پاکی ناب
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تحمل ِ هر دویمان را ندارد،
.
.
.
اوّل کداممان
باید از پل جدایی بگذرد؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
درهجوم لحظه های پوچ جدایی سکوت تنها یاد گار لحظه های با تو بودن است وقتی ثانیه ها
رفتن را تلنگر میزنند بودنت به کوچه فراموشی کوچ میکند
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در سکوت دادگاه سرنوشت ، عشق بر ما حکم سنگینی نوشت. گفته شد دلداده ها از هم
جدا، وای بر این حکم و این قانون زشت…..
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آنکه بین من و تو شام جدایی آورد ، می کنم نفرینش ، یا الهی ، بکنش چون من زار ، پیش معشوقش خار ، هر دو چشمانش تار ، تا بداند چه به من می گذرد ، از غم دوری آن چشم عزیز
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
پنهان شدی و در کلماتم رها شدی
با من رفیق بودی و از من جدا شدی
رویای فاتحانه ی یک قلب ناامید
پایان عاشقانه ی یک ماجرا شدی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بخت اگر از تو جدایم کرده
می گشام گره از بخت ، چه باک
ترسم این عشق سرانجام مرا
بکشد تا به سراپرده خاک
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
همره باد سر پاییزی سرنوشت
من و و تو گشته جدا
رهسپاری عشق من اکنون
میسپارم تو را به دست خدا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نمی خواهم قلب توباشم که با هر اتفاق بشکنم میخواهم روح تو باشم که تنها در هنگام مرگ
از تو جدا شوم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
جدا از تو نمیگردم که تو در جسم من جانی
بدون جان عزیز دل مگر میماند انسانی
اگر چه نیستی نزدم ببینی این غم و دردم
چه با من میکند هر دم ولی دانم که میدانی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
گویند که حافظ گفته ست غم جدایی و غم تنهایی دو غم اند
حال که من دچارم به هر دو غم چه کنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من که نمیشه باورم
تویی که بی وفا شدی
تو هم مثه غریبه ها
رفتی ازم جدا شدی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار
چه بی دووم بود قول ما جدا شدیم آخر کار
گل مغرور قشنگم من فراموشت نکردم
بی تو اینجا رو نمی خوام می رم و برنمی گردم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ای رفته باز گرد که دلم بی قرار توست
چشم به راه و دلم در انتظار توست
آخر بگو چرا از کنارم جدا شدی
زردی روی ما ز رخ نو بهار توست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
جدا از تو نمی خواهم ببینم روی دنیا را
بیا تا در شب چشمت ببازم صبح فردا را
بیا ای هم نفس در هم بریزیم این نفس ها را
بیا با عشق خود آتش زنیم این کهکشان ها را
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هر لحظه جدا از تو
برام ماهی و سالی
با هر نفسم داد میزنم
جای تو خالی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آن شب که در خیابان چشمم به چشمت افتاد
چشمک زدی چه شیرین رفتم به راه فرهاد
من عاشق تو گشتم، تو عاشق جدایی
فریاد از نگاهت، فریاد از تو فریاد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ابر میبارد و من میشوم از یار جدا
چه کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا
ابر و باران و من و یار ستاده به وداع
من جدا گریه کنم ابر جدا یار جدا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چرا زمین و آسمان به ضد ماست نازنین
ببین برای ما خدا چگونه خواست نازنین
اگر چه قلبهای ما به عشق هم تپد ولی
ببین چگونه راه ما زهم جداست نازنین
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دل من همی داد گفتی گواهی که باشد مرا روزی از تو جدایی
جدایی گمان برده بودم و لیکن نه چندان که یکسو نهی آشنایی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
طول این فاصله ها دستم هست من جدا و تو جدا دستم هست
عاشقم باش ولی دورادور دو قدم فاصله را دستم هست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چه کنم چرخ فلک کرده مرا از توجدا
به کدام شاخه نشینم که دهد بوی تورا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم
منو بخشیدی و من چشمامو بستم
تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم
که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دگر در قلب تو جایی ندارم برای آمدن پایی ندارم
تو تنها آرزویم را گرفتی دگر از تو تمنایی ندارم
